Films en seriesFilms en series

zaterdag 13 augustus 2016

De Vijfde van Bond

Áls Daniel Craig een vijfde Bond-film gaat maken (en dat is helemaal niet uitgesloten) dan bevindt hij zich in nog exclusiever gezelschap dan tevoren. Enkel Sean Connery en Roger Moore gingen hem voor met een vijfde Bond.

Connery speelde in 1966/1967 op het hoogtepunt van de Spymania voor de vijfde maal de geheim agent die hem wereldfaam bezorgde. Het was binnen zes jaar tijd dat hij voor de vijfde keer in de rol kroop.

Alleen deze keer had hij er helemaal geen trek meer in. Niet verwonderlijk als je bedenkt dat hij tijdens de opnamen in Japan tot in het toilet werd gevolgd door de pers. Op het scherm is goed te merken dat Connery 007 meer dan beu is.

Geluk bij een ongeluk is dat de grootsheid van de film de overhand nam, zodat de figuur van Bond wegvalt in al dat geweld, iets waar Connery in zijn vorige film, Thunderball, al commentaar op had. De films leunden steeds meer op gadgets en steeds minder op de hoofdfiguur. Het fletse optreden van Connery wordt volledig overspoeld door het immense decor en de buitenaardse taferelen.


You Only Live Twice ziet er niet verminderd oogverblindend uit. Het camerawerk van Freddie Young is oogstrelend, de muziek van John Barry streelt het oor. Het groots opgezette avontuur, de uitgeholde vulkaan, de eerste ontmoeting met Blofeld — het werd allemaal even memorabel. Daarmee is You Only Live Twice een iconische Bond-film geworden.

De ondermaatse acteerprestatie van Connery lijkt de filmmakers niet te deren. Het was enkel van belang dat hij zijn naam aan de film verbond, zodat ze met hem konden pronken op de filmposter — het was immers datzelfde jaar dat Casino Royale van Charles K. Feldman in de bioscoop verscheen.


You Only Live Twice is ondanks grote minpunten onverminderd een Bond-klassieker. Voor Connery leek een vijfde Bond-film echter één teveel — vier jaar later zou hij met veel meer plezier (en tien kilo extra) nog een zesde maken.

Voor Roger Moore was het destijds anders. We waren inmiddels beland in de karige jaren tachtig, de spionnenhausse uit de jaren zestig lag ver achter ons. De Bond-films werden met een regelmaat van iedere twee jaar geproduceerd en we hadden een Bond die lekker meehobbelde met het circus, niet in de laatste plaats vanwege een leuke cheque die daar tegenover stond.

De vijfde film van Moore, For Your Eyes Only, dit jaar 35 jaar geleden, was van een ander kaliber dan de vijfde van Connery. Dat megalomane had zijn hoogtepunt al bereikt in Moores vierde, Moonraker, nu moest het juist allemaal ingetogener, waardoor het personage van James Bond net wat meer diepgang kreeg. In het geval van Moore betekende dat een geheim agent van vlees en bloed. Eentje die af en toe echt in het nauw wordt gedreven en hier en daar een rake klap incasseert.


De vijfde van Moore is zeker minder iconisch dan de vijfde van Connery, maar als verhaal (Fleming werd eindelijk weer als uitgangspunt gebruikt) staat de vijfde van Moore een stuk steviger.

Voor Daniel Craig, mócht hij een vijfde gaan maken, kan het nog alle kanten op. Als we voor het gemak uitgaan van een release in 2018, betekent dat twaalf jaar tussen zijn eerste (Casino Royale, 2006) en zijn vijfde. Daarmee heeft hij er twee keer zo lang over gedaan als Connery en zal hij op dat moment net zo lang James Bond zijn als Roger Moore is geweest, die in twaalf jaar zeven Bond-films maakte.


Craig (1968) zal tegen die tijd 50 worden, Moore (1927) werd 53 tijdens de opnames van zijn vijfde, Connery (1930) was 36 tijdens You Only Live Twice.

Statistische gegevens waar we verder geen waarde aan kunnen hechten, maar goed, zinniger dan dit is er over Bond 25 toch niet te melden. Betere Bond-tijden zullen volgen. Zeker. Alleen nu nog even niet...

Geen opmerkingen:


© Bond Blog 2009 — 2024
Alle fotorechten voorbehouden aan Danjaq LLC. / Eon Productions, United Artists Co., MGM Studios, Columbia Pictures, 20th Century Fox Home Entertainment, Sony Pictures Inc., Universal Pictures